+ Coöperatief bouwen aan een tempel, erg leuk
+ Het artwork is erg cool, vooral de tegels hun vorm is tof
+ De spelregels zijn super simpel en erg duidelijk
+ De diverse keuzes die je maakt, zijn erg belangrijk en gaan bepalen of je al dan niet slaagt in je opzet
+ De ingebouwde timer(s) zijn erg uitgebalanceerd, je zal bijna gelijktijdig je laatste platform plaatsen, opdrachtkaart vervullen en pilaren uit de zak trekken
+ Je kan met verschillende moeilijkheidsgraden gaan spelen (niets fancy, gewoon een extra verdiep erop om het moeilijker te maken)
+ Het bouwsel dat uiteindelijk ontstaat zal al gauw uit zo’n 7 à 8 verdiepen bestaan, best impressionant
– We wonnen onze eerste sessie, is het spel misschien iets te makkelijk voor de veelspeler? Maakt op zich niet veel uit, want het is gewoon fun!
– Er zit één opdrachtkaartje in de stapel die voor wat vraagjes zorgde, een huisregeltje en een bezoek aan BGG loste het wel snel op
– Als je een beetje evenwichtskunstenaar bent, zal je bouwsel op zich vrij stevig staan, je bekommeren om vallende pilaren is niet echt een must (op zich logisch en goed, maar misschien weer wat te makkelijk)
Conclusie : Toen ik hoorde dat deze titel ging verschijnen was ik onmiddellijk op mijn hoede. Jaren geleden was ik eigenlijk al best fan van Villa Palleti, een spel van hetzelfde huis waarbij je om beurten een abstract bouwsel opbouwde en afbrak. Dit spel had het Jenga-principe, waarbij de speler die de toren laat vallen, het spel verliest. Dit keer was ik vooral geïntrigeerd door het feit dat je samen aan de slag moet gaan om de tempel volledig op te bouwen.
De drie niveaus van opdrachtkaarten zorgen echt wel voor doordachte keuzes, de kleuren die beschikbaar zijn, de rare vormen die de verdiepen voorstellen, de lichte en donkere kant ervan, … eigenlijk zit er in dit supereenvoudig spelletje erg veel diepgang … hierover ben ik zéér aangenaam verrast.
Het inschatten van de opdrachtkaarten gaat ook bepalend zijn of je opdracht al dan niet zal slagen. Eén of twee keer een opdracht moeten laten schieten is niet erg, maar nadien wordt het volgens mij toch problematischer en kom je onder grote druk te staan. Kortom, in z’n genre één van de betere spellen!
Titel : Menara
Auteur : Oliver Richtberg
Uitgeverij : Zoch verlag