Hellapagos

+ Je kan aan de slag tot 12 (!) spelers, als je af en toe gaat demoën lijkt dit spel me één van de titels die sowieso mee wordt genomen
+ Het artwork op de kaarten is mooi en comic-achtig, maar ook en vooral supergrappig
+ Je kan het spelletje gaan spelen in het Nederlands, dat is zeker een meerwaarde om met zo veel mogelijk verschillende spelers aan de slag te gaan
+ Dit is misschien wel coöperatief, maar eigenlijk is het dat totaal niet, je moet effectief wel slinks van enkele medespelers zien af te geraken
+ Er zullen regelmatig mind-fucks plaatsvinden gedurende een potje Hellapagos en dat juichen we steeds toe
+ Het spelverloop is poepsimpel, de acties evenzeer, hierdoor kan alle aandacht vlekkeloos gaan naar interactie, achterdocht en tactische obstructies uitvoeren
+ Thematisch is het best ook nog wel meer dan oké, het vissen zorgt voor een geluksfactor (zoals in de realiteit), het opvangen van het water moet je doen als het regent (logisch) en als je te diep in de jungle duikt loop je meer gevaar
+ Er zijn ook nog drie extra varianten voorzien die je naar hartelust kan gaan toevoegen
+ Eén van deze varianten is het spelen met een eigen karakter en die zijn gewoonweg hilarisch, hun eigenschappen passen vlekkeloos bij hun naam
+ Als je nog meer thema wil, voeg je de variant “gebeurtenissen” toch lekker toe, dan krijg je nog meer miserie op je dak tijdens je verblijf op het eiland
+ De kwaliteit van het materiaal is schitterend te noemen, gaande van het jutten zakje, de houten ballen, de kaarten, … er zijn zelfs kaartendoosjes voorzien om alles netjes op te bergen
+ De speelduur blijft ook zeker binnen de perken, eigenlijk is dit één van de spellen die gerust nog wat langer mag duren (in sessies met niet te veel spelers)
+ De spelregels zijn op zich al duidelijk, daarenboven staat op de achterkant van de spelregels ook nog eens een superhandig overzichtje

– De spelregels zijn op zich duidelijk en de tekst op de kaarten is dat ook, maar af en toe kunnen sommige teksten wel voor vragen zorgen (als je dan gewoon logisch nadenkt kom je wel erg ver)
– Als je niet houdt van interactie en een mes in elkaars rug planten, dan moet je hier misschien voor passen
– Het stemmen gebeurt door gelijktijdig iemand aan te wijzen, hier zijn we niet onmiddellijk fan van (maar we begrijpen dat dit wel het eenvoudigste en snelste werkt ipv met spelersfiches te gaan werken)
– Als je effectief met 12 aan de slag gaat, lijkt het overzicht toch en beetje verloren te gaan

Conclusie : Misschien heb je ooit mijn recensie gelezen van Robinson Crusoe (Portal games) en natuurlijk gaan we geen appelen met peren vergelijken, maar daar de thema’s toch wel erg gelijklopend zijn, maak ik toch graag een kleine vergelijking. Robinson Crusoe is een fantastisch coöperatief spel, vol van thema, prachtige kaarten en het brengt belachelijk veel sfeer met zich mee, maar … het is niet zo’n vlot spelletje dat je met iedereen op tafel kan gooien. Deze Hellapagos doet op dat vlak eigenlijk beter dan Robinson Crusoe. Er is een constante spanning, veel interactie en vooral … je kan overleven, maar enkel door de anderen achter te laten.

Hellapagos is coöperatief, maar al gauw voel je dat je sowieso te kort gaat komen als je met z’n allen tracht te overleven. Ik vermoed dat het spel hier ook wel voor is uitgetekend, je moet nu éénmaal iemand achterlaten en liefst op een zo pijnlijk mogelijke manier. Er zal vaak gelachen worden rondom de tafel (als je met de juiste groep speelt natuurlijk). Het spel schittert pas echt als je het bloed vanonder elkaars nagels gaat halen. Natuurlijk is er bij aanvang van het spel nog veel goodwill van alle kanten. Iedereen doet z’n best om bij te dragen voor het algemeen goed, maar je voelt de sfeer gewoon omslaan als je in nood komt qua water en voedsel.

We wisten eigenlijk niet goed wat te verwachten toen deze titel toekwam, maar oh boy, we hebben er ons al serieus mee geamuseerd. Als je houdt van interactie en vergevingsgezind bent, dan ga je hier echt wel leute aan beleven. Het spelverloop is zo simpel, maar hier draait het vooral om het gevoel dat je krijgt tijdens het spelen. Je voelt als het ware dat je daadwerkelijk bent aangespoeld, te weinig middelen hebt en dat er belachelijk moeilijke keuzes gemaakt zullen moeten worden. Natuurlijk probeer je jezelf gedeisd te houden, maar op de duur lukt dit gewoon niet meer en dan begint het spel echt tot z’n recht te komen. Tactisch stemmen, de juiste kaarten op handen krijgen en ze vooral gepast inzetten zal de boodschap zijn.

Ik kan persoonlijk al niet wachten tot een volgende sessie, al is het maar om te zien of we het dit keer overleven en vooral … met hoeveel? Zalig spelletje als je fan bent van dit soort spellen, want ik kan me voorstellen dat er ook wel wat spelers zijn die hier niet hun gading zullen vinden. Ik ben ook geen grote fan van weerwolven-en-the-resistance-achtige toestanden, maar deze kan me echt wel bekoren.

Titel : Hellapagos
Auteurs : Laurence & Philippe Gamelin
Uitgeverij : 999 games