:strip_icc()/pic6620308.png)
+ Eindelijk, we hebben hem gevonden, het deductiespel dat ondergetekende toch begrijpt en kan beredeneren
+ Het is op de duur misschien wel wat een gedoe met die draaischijf, maar het is een verdomd knap gevonden ding dat een absolute meerwaarde is in spellenland
+ De productiekwaliteit is zeker in orde, zowel retail als deluxe (meer hierover later)
+ Het puzzelt lekker weg, je bent constant aan het denken en beredeneren, ook buiten je beurt
+ De spelvoorbereiding valt op zich 100% mee, zeker door de goede inleg van de doos
+ In de basisdoos zitten alvast 30 scenario’s, de deluxe herbergt er nog 20 extra, het moet al lukken dat je deze volledig uit het hoofd gaat kennen
+ Je kan een lang of kort scenario gaan spelen, hiervoor gebruik je één van beide kanten van het speelbord, netjes gedaan
+ De kleuren van de ondergrond zijn bewust pastelachtig gehouden om geen kakofonie te veroorzaken met de gewastegels
+ De spelerskleuren zijn ook een keertje anders dan de standaardkleuren, de pasteltinten passen hier op zich wel vind ik
+ Toch weer komt Sit-down met een uniek spelmechanisme, of beter gezegd, een vertaling van een puzzelspel dat je normaal op de pc of in de boekjes speelt (combinatie mijnenveger en tectonic)
+ Competitief, coöperatief of solo aan de slag gaan, je hebt hier de vrije keuze
+ Op de website van de uitgeverij vind je een fantastisch filmpje met de speluitleg voor alle speelwijzen, alsook voorbeeldpuzzels om het concept in de vingers te krijgen
– De kwaliteit van het materiaal is zeker goed, maar het houten materiaal van de deluxe-editie voelt toch weer wat licht aan
– Je bent constant aan het meedenken, maar met z’n vieren duurt het soms wel even voor je terug aan de beurt bent
– AP-gevoelig is dit type van spel ook natuurlijk, als je echt alles wil deduceren met een minimum aan informatie
– Het is erg belangrijk om geen fouten te maken met het draaiwiel, het moet secuur en juist gebeuren of het ganse spel is om zeep
– Na verloop van tijd ben je het draaien en openen van het draaiwiel wel een beetje zat eerlijk gezegd, naar het einde van het spel toe is het vaak duidelijk wat de oplossing is en laat je het wiel al links liggen
– Het draaiwiel moet bij elk spel opengevezen en gesloten worden, hopelijk is het duurzaam genoeg
– Thema is hier volledig ondergeschikt, het is een abstract puzzelspel
:strip_icc()/pic7377380.jpg)
Conclusie : Het heeft z’n tijd geduurd alvorens deze Tiwanaku ons wist te bereiken, mede dankzij euvels die de Kickstarter heeft ondervonden, maar dat is nu verleden tijd. Het spel is beschikbaar, zowel in retail- als deluxe-versie en bovendien kan je alle extra’s los aankopen op de website van Sit-down. De sleeve van de deluxe editie is mooi, maar een echte meerwaarde is dat natuurlijk niet. Of je al dan niet het houten materiaal prefereert boven het kartonnen, dat is ook een persoonlijke keuze, maar de extra scenario’s lijken me best wel interessant als je het spel vaak op tafel zou gooien.
Tiwanaku is een spel dat twee relatief eenvoudige puzzelspellen met elkaar combineert en je ziet beide spellen zich ook ontwikkelen op je speelbord. Enerzijds ga je de regio’s op het speelveld samenstellen, dit doet een beetje denken aan mijnenveger waarbij één getal je al vaak in een bepaalde richting duwt om een regio al dan niet uit te bouwen. Het scoren van de punten met dit gedeelte van het spel is wel nieuw natuurlijk en je wil graag ondergronden van diverse regio’s ontdekken zodat je jouw ontwikkelingsstenen geleidelijk en simultaan laat stijgen zodat je steeds meerdere punten scoort. Bij aanvang van je beurt (ver)plaats je één van je arbeiders volgens de beweegregels (die erg eenvoudig zijn). Eindig je op een leeg veld, dan wordt het juiste landschapstype onder je arbeider gelegd. Eindig je op een landschapstegel gebeurt er niets meer.
Het tweede gedeelte van het spel bestaat erin om de regio’s te gaan beplanten met gewassen, en nu komt het tectonic-gedeelte in het spel. Elke regio bevat diverse gewassen, met waarden gelijk aan de grootte van de regio (bv. een regio bestaande uit 3 velden zal een gewas waarde 1,2 en 3 hebben). Beide delen lopen wel door elkaar, dus je kan perfect gaan schakelen van het ene naar het andere puzzeltje.
De twee belangrijkste regels die je gedurende het ganse spel in je achterhoofd moet houden zijn :
– er mogen nooit regio’s van eenzelfde soort orthogonaal en/of diagonaal aan elkaar grenzen en ze kunnen maximaal grootte 5 zijn
– dezelfde gewassen mogen onderling ook nooit orthogonaal en/of diagonaal aan elkaar grenzen
Met deze regels kan je zeker aan de slag gaan en bepaalde zaken gaan deduceren. En des te meer informatie er wordt vrijgespeeld, des te makkelijker wordt het om andere zaken te achterhalen. Allemaal goed en wil, maar je moet ook nog op de juiste positie geraken met je arbeiders om überhaupt gewassen te mogen inplanten. Kies je ervoor om tijdens je beurt te gaan planten (actie noemt divine in het Engels), dan mag je het gewas gaan raden dat onder jouw arbeiders wordt ingeplant. Heb je het juist “geraden”, dan ontvang je punten gelijk aan de waarde van het gewas, alsook een gewasblokje van die soort. Je kan elk gewas maar één keer voor je hebben liggen, maar je kan ze aan het einde van het beurt inruilen voor punten afhankelijk van de diversiteit dat je hebt. Nadien kan je ze terug opnieuw beginnen verzamelen. Maak je echter een foutje, dan verlies je punten gelijk aan de waarde van het ingeplante gewas, krijg je geen gewasblokje en is je beurt onmiddellijk voorbij.
Hoogstwaarschijnlijk geraak je, bij het lezen van bovenstaand stukje, er nog niet echt uit wijs. Dit is zo’n spel waar je veel wijzer wordt van voorbeelden en het materiaal effectief te zien. Het is dan ook een abstracte puzzel in een mooi jasje, een deductiejasje dat ons echt wel wist te bekoren. Meestal heeft een mens wel bewondering voor zaken waar hijzelf weinig kaas heeft gegeten of te dom is om het begrijpen, die ervaring heb ik al wel opgebouwd. Wel ik ben meestal dat tikje te dom om glansrijk abstracte opdrachten te doorstaan, maar als het dan wel een keertje lukt, zoals bij deze Tiwanaku, is de fierheid wel even op z’n plaats.
Titel : Tiwanaku
Auteur : Olivier Grégoire
Uitgeverij : Sit-down!