Gardeners

+ Kasper Lapp, de man van Magic Maze, doet het hier nog een keer
+ Coöperatief spelen, zonder communicatie, lekker puzzelen, geen alfa-speler
+ Een speelduur van gegarandeerd exact 15 minuten
+ Je gaat vaak een extra potje spelen om je puntentotaal te verbeteren
+ De opdrachten zijn allesbehalve gemakkelijk, zeker omdat je soms in het duister tast en echt moet achterhalen wat de doelstellingen zijn, dit is een erg leuk gegeven
+ Elke speler rondom de tafel is actief betrokken en moet blijven meedenken
+ Ook solo kan je aan de slag gaan met de puzzel-madness en zo veel mogelijk opdrachten combineren
+ Er is voldoende diversiteit aan opdrachten, maar toch binnen de perken zodat het overzichtelijk blijft waar je nu allemaal rekening mee moet houden
+ Er zijn drie oefenprogramma’s voorzien in de doos, alsook wat extra uitdagingen
+ Als je tegels gaat verwijderen uit de tuin dien je deze bij een medespeler achter te laten, je mag niet zelf gaan manipuleren, dit is zo’n eenvoudig klein regeltje met grote gevolgen in het coöperatieve aspect
+ De spelregels zijn zo uitgelegd

– De spelregels zijn eenvoudig, maar het is wel belangrijk dat alle spelers de opdrachten begrijpen, deze moet je de eerste keer wel goed duiden
– Het is soms moeilijk om compleet niet te communiceren, maar het is belangrijk dit niet te doen
– Soms krijg je een opdracht op handen die al geslaagd is, dit is een zekere geluksfactor en zal je score verhogen (zonder inspanning), maar het draait natuurlijk niet echt om de score
– Een “mooie” puzzel ga je niet echt leggen, de tegels tonen diverse kenmerken, maar als geheel gaat je puzzel er vaak nogal slordig uitzien

Conclusie : Kasper Lapp bracht ons al Magic Maze, een erg fijn coöperatief spel waarbij er in stilte dient gespeeld te worden. En ondanks het feit dat dit misschien niet direct de doelstelling is van gezelschapsspellen was dat toch een fijne verwelkoming in het genre. Het nam onmiddellijk het euvel van de alfa-speler weg, de speler die alles zelf in handen neemt en ervoor zorgt dat het een solo-spelletje wordt met kijklustigen (wat bij Pandemie en andere Verboden Eilanden wel eens kan gebeuren). Dit keer charmeert hij met een soortgelijk principe, maar dan wel vervat in een puzzelspelletje. Eéntje dat trouwens stelselmatig moeilijker wordt en bovendien constant denken vraagt van alle spelers rondom de tafel.

Het verhaal achter het spel is de aanleg van een tuin voor de koning. Maar de koning heeft zo z’n “goestingskes” en hecht waarde aan rare samenstellingen en compleet van de pot gerukte voorwaarden. Bovendien stelt hij telkens nieuwe en meer voorwaarden, tot drie maximaal op hetzelfde moment om precies te zijn. Bij aanvang van het spel krijgt elke speler een stapel tegels voor zich (de 36 tegels worden onder de spelers verdeeld), waarmee hij kan gaan puzzelen. De startspeler krijgt ook alvast de eerste voorwaarde die door de koning wordt opgelegd. Deze voorwaarden staan afgebeeld op kaarten, die aan de ene kant voor alle spelers zichtbaar zijn en aangeven in welke categorie de voorwaarde valt, maar de exacte inhoud is enkel zichtbaar voor de speler die de kaart in handen krijgt. De zandloper, van 15 minuten, wordt omgedraaid en alle spelers gaan gelijktijdig aan de slag met het opbouwen van de tuin.

Je mag tegels van je stapel orthogonaal aan de tuin aanbouwen en deze kan groeien tot een maximale afmeting van 6 bij 6 tegels. Je kan ook tegels verwijderen uit de tuin, indien die zich aan de buitenzijde van de puzzel bevinden en de tuin niet in stukken opbreken. Je dient een verwijderde tegel bij een medespeler te leggen naast z’n tegelstapel. Deze speler kan nu ook dit nieuwe puzzelstuk terug gaan inbouwen. Zo gauw de tuin is afgewerkt, controleert de speler met de voorwaardekaart of alles in orde is. Is dit het geval, dan is de koning tevreden en mag de volgende speler een voorwaardekaart oppikken. Het spel gaat dan gewoon verder met de nieuwe voorwaarde, maar nu moet er aan twee voorwaarden voldaan worden. Er wordt trouwens nog steeds niet gecommuniceerd over de exacte voorwaarden, dit moeten de spelers in hun hoofd maar trachten te achterhalen. Dit gaat zo verder tot een vierde kaart (voorwaarde) in het spel komt, pas dan wordt de eerste voorwaarde open afgelegd. Deze geldt aan het einde als overwinningspunt.

Is de tuin afgebouwd, maar is niet aan alle voorwaarden voldaan, meldt deze speler dat de koning niet tevreden is, en moeten de spelers verdergaan met het afbreken en wijzigen van de puzzel … tot aan alle voorwaarden is voldaan. Na 15 speelminuten eindigt het spel en wordt er gekeken hoeveel kaarten (opdrachten) je hebt kunnen vervullen (de drie die nog in het spel zijn niet meegerekend). Dit bepaalt je eindscore. Het spel hanteert het “beat your own score” systeem, dus je zal proberen steeds beter te doen.

Moest er zich op een moment voorvallen waarin voorwaarden elkaar zouden tegenspreken (zelden) of je iets niet lijkt te kunnen verwezenlijken, dan mag je een kaart afleggen, maar dit levert je wel een minpunt op vanaf de tweede afgelegde kaart.

Eigenlijk is hiermee het ganse spelletje overlopen en zit ik af te vragen waarom je dit nog aan het lezen bent en nog niet naar de (online) spellenwinkel bent gespurt om het spel aan je collectie toe te voegen. Nee, dat is misschien een beetje overdreven, maar moest je fan zijn van Magic Maze, dan zit ik er toch erg kort bij denk ik. Om maar aan te geven dat dit een erg fijn spelletje is, korte speelduur, lekker puzzelen, coöperatief, makkelijk uitgelegd, snel gespeeld, maar toch met de nodige uitdaging. Goedgekeurd!

Titel : Gardeners
Auteur : Kasper Lapp
Uitgeverij : Sit-down!

Advertentie