Kohle & Kolonie

+ Dit is een erg stevige euro die bijzonder goed in elkaar zit, maar het vergt wel wat doorzettingsvermogen om hem in je vingers te krijgen
+ Je hebt best wat mogelijkheden, ondanks slechts vijf mogelijke acties en maximaal 3 acties per ronde
+ Alle beslissingen die je neemt hangen met elkaar verbonden op de één of andere manier, je gaat geen monsteracties doen, maar de combinatie van enkele acties gaat wel doorwegen
+ Dit is al de tweede versie die op de markt komt, het spel moet dan toch ietwat in z’n mars hebben
+ De doos zit tjokvol materiaal, een groot overzichtelijk speelbord en zes speelbordjes per speler, je speeltafel zal goed vol staan
+ De kolentrilogie (Ruhrschifffahrt, Haspelknecht zijn de andere twee) is in z’n totaliteit toch zeker een mooi pakketje moeten we zeggen. Ook Schichtwechsel (een ander spel van Thomas Spitzer) in dit thema is meer dan de moeite om eens te bekijken (een puntje voor de lezers met compleritis dus)
+ Voor het 3-spelerspel kan je het speelbord netjes omdraaien en moet je niets speciaal gaan afdekken, enkel wat materiaal uitsorteren en weglaten

– Zo’n stevige euro, met enkele kleine regels, we missen een speeloverzichtje
– Ook een overzicht van de slotwaardering op het bord of een kaartje drukken had zeker gekund
– De spelregels zijn op zich goed geschreven, maar te weinig voorzien van concrete voorbeelden, na het lezen van de spelregels is toch nog te veel abstract in je hoofd
– De kleuren van het materiaal zijn thematisch misschien goed gekozen, maar erg kleurrijk kan je het niet noemen
– Het thema gaat velen misschien wat afschrikken of als duf overkomen, wat op zich jammer is
– Dit is al de tweede versie die op de markt komt, toch een beetje een gemiste kans om het spel toegankelijker en overzichtelijker te maken
– De pion om de verschillende stappen van een ronde aan te geven valt in deze nieuwe versie wel een tikje te groot uit (op de foto hieronder zie je nog de eerste editie)
– Het spel is enkel speelbaar vanaf 3 personen, niet echt een probleem voor ons, maar ik kan me voorstellen dat velen onder jullie ook waarde hechten aan dit aspect (2 speler of zelfs solo)

Conclusie : Ondanks het feit dat ik hierboven misschien niet zo erg veel puntjes heb weten te noteren, en dan vooral positieve punten, valt er bijzonder veel te zeggen over deze Kohle&Kolonie. Ik zal al met de deur in huis vallen door te zeggen dat het overall gevoel véél beter is dan bovenstaande punten doen vermoeden. De negatievere puntjes hebben dan ook vooral te maken met de visuele keuzes die de uitgeverij heeft gemaakt. In onze ogen hadden ze dit spel, zeker voor een revised edition, een stuk toegankelijker moeten proberen maken. Dit had gekund door meer visuele ondersteuning op het speelbord, beter regelwerk met meer voorbeelden en eventueel zelfs een instructiefilmpje in elkaar te boksen.

Dit is ook echt wel nodig vind ik. Sta me vrij om te zeggen dat wij toch redelijk regelmatige en geoefende spelers zijn, met enige ervaring inzake het lezen en demonstreren van spelregels, maar toch was dit geen evident gebeuren hier. Talloze keren werd het regelboekje doorgenomen, de schaarse filmpjes online bekeken, maar toch viel nog niet alles samen. Onze eerste sessie was dan ook één grote ontdekkingstocht doorheen de spelregels, de dynamiek van het spel en vooral de samenhang tussen de verschillende fasen die je moet doorlopen.

In Kohle&Kolonie krijgen de spelers eigenlijk bijzonder weinig tijd en acties om zo veel mogelijk te bereiken. Je moet mijnen aanschaffen, inkomsten verwerven, upgrades doen aan je pithead-tegels, een netwerk uitbouwen op het speelbord, … Al deze zaken zijn bovendien ook nog eens met elkaar verweven. Hierin verschilt deze euro toch een stukje van andere typische euro’s waarbij je als speler een bonusje neemt dat op zich niet echt betrekking heeft op andere zaken, meestal is dit een soort grondstof dat je op eender welk moment kan gaan gebruiken. In dit spel zijn het echter voordelen die je bij een andere actie weer tot z’n recht kan laten komen, maar vaak moet je hierin ook nog eens extra gaan investeren en is het maar de vraag of je dit wel wil doen.

Elke actie is hier dan ook erg af te wegen. Je moet doordachte keuzes maken, maar het geld moet zeker rollen, je moet overal je zegje kunnen gaan doen om overal mee te gaan scoren. Maar hoogmoed komt dan ook zeker voor de val, want als je overal een beetje inbreng hebt, dan ga je te kort komen in een belangrijke fase van het spel, namelijk de “consolidation” waarin er mijnen gaan samengaan en deze geveild zullen worden tussen alle betrokken spelers. Als je op te veel plaatsen betrokken partij bent, zal je hier al wel de nodige voordelen van hebben ervaren (in de vorm van punten meestal), maar zal je ook grotere verliezen gaan lijden of echt moeten selecteren waar je nog voet aan grond wil houden.

We zijn er dan ook nog niet echt uit wat een winnende of goede strategie is om dit spel te spelen. Je zal hiervoor trouwens ettelijke sessies nodig hebben. Al is het maar om de onderlinge connectie van al die acties en spelmechanismen in de vingers te krijgen. Er zijn wel wat punten te rapen op korte termijn, een deel op lange termijn, maar de meeste zijn gewoon een combinatie van beiden en de waardering van je mijnen in functie van je trein- en vestigingsnetwerk.

Een overzichtje geven van de spelregels is hier compleet van de pot gerukt, want dat gaat je niets zeggen. Ik kan dit spel dan ook enkel verkopen aan de spelers die echt geïnteresseerd zijn om een oefenstonde in te lassen. Je moet gewoon doorheen dat eerste potje kruipen om enig zicht op de flow te krijgen. Misschien dat iemand die het thematische aspect volledig kan doorgronden het er iets makkelijker mee heeft, maar sommige zaken blijven aanvankelijk toch een abstract gegeven. Ik wil wel even duidelijk maken dat het spel op zich zelf héél erg vlot speelt, dit klinkt ongetwijfeld héél erg raar. Ook wij zijn danig geschrokken van het fijne en vloeiende spelverloop eens je op dreef bent. Als je alle acties in de vingers hebt, dan speelt dit spel echt wel vlot weg en kan je effectief wel tactisch beginnen denken. Jammerlijk genoeg is dat bij je eerste oefenstonde dan vaak al te laat, want elke actie is belangrijk, vanaf je eerste al in principe. De eerste mijn die je aankoopt gaat al deels bepalen van waaruit je je netwerk wil gaan opbouwen, welke richting je zal uitgaan. Ook de speelvolgorde en de genomen bonus bij aanvang van de ronde gaat je automatisch in een bepaalde richting duwen en dit is zeker een goede zaak om enigszins een doel te hebben.

Je merkt het al, veel geratel in dit schrijfsel om gewoon te zeggen dat deze Kohle&Kolonie, ondanks z’n flaws, echt wel een deftig en goed spel is. Het zal alleen jammerlijk genoeg weinig kansen krijgen, door nog minder spelers opgepikt worden en dat is op zich wel een spijtige zaak. Hierin merken we echt wel dat de bordspelindustrie de laatste jaren enorm geëvolueerd is en dat we verwend zijn inzake artwork, arty-farty spelmateriaal, toegankelijk gemaakte spelregelboekjes, … en dat dit soort spellen dan vaak op de shelf-of-shame blijft staan tot je jezelf ervan overtuigd om nog eens een effort te doen. Wel, ik ben erg blij dat we nog eens een inspanning hebben geleverd en ik neem me voor om dit de komende periode nog meer te proberen doen. Wie weet welke verrassingen staan ons dan nog te wachten?

Titel : Kohle & Kolonie
Auteur : Thomas Spitzer
Uitgeverij : Spielefaible