Atiwa

+ Een grote doos van Lookout Games met de naam Rosenberg erop, dan is de interesse toch gewekt
+ Thematisch is dit spel erg mooi uitgewerkt, met een nobel doel ook
+ De samenwerking met de vleermuizen krijgt in dit spel z’n eigen bonusactie, die overigens spelbepalend is, dit kom je niet erg vaak tegen in dit soort euro’s
+ Thematisch misschien wel, maar in de kern een erg droge, solide euro met gekende spelmechanismen die ieder euro-speler wel zal weten te appreciëren
+ Er is enigszins een beetje interactie met de actieplaatsen, maar dit blijft relatief beperkt (wat een plusje is voor de multiplayer-solitaire speler onder jullie)
+ Er zijn actieplaatsen genoeg, nooit schaarste, je favorietje zal misschien eens voor je neus weggekaapt worden, maar er is keuze genoeg
+ De te leggen puzzel is nog niet zo eenvoudig (ik lees dat sommigen alle doelen weten te verwezenlijken, ons lukte het niet)
+ Het typische Uwe Rosenberg-einde-van-de-ronde-voedsel-voorzieningssysteem is hier niet zo pijnlijk als bij z’n andere titels … maar het is er wel en houdt je toch wat in bedwang
+ Atiwa is nog eens een straightforward workerplacement, poppetje zetten, actietje doen (dat gevoel is toch weeral even geleden, van The River van Days of Wonder)
+ Het houten materiaal is erg degelijk en oogt ook best mooi
+ Ook het gebruikte kleurenpatroon is goed gekozen, thematisch en erg overzichtelijk
+ De gebruikte iconografie “verlicht” het spel, een spel met deze zwaartegraad toch erg duidelijk
+ De spelvoorbereiding is zo gebeurd, je bent redelijk snel aan de slag
+ Het verschuiven van de rondetegels is een uniek puntje aan het spel, zo ontstaan er telkens ietwat andere combinaties op sommige actieplaatsen
+ Ook het managen van je persoonlijke spelersbordje is hier relatief uniek, je kent het gevoel wel van het leegspelen van je voorraad (bv. Terra Mystica), maar hier gaat het in het extreme
+ Ik ben persoonlijk pro dit lichtere werk van de auteur, het hoeft niet altijd Odin te zijn
+ De speeloverzichtjes zijn superhandig, zowel als ronde-overzicht, maar ook voor de voedsel- en fokfase

– Het spel is een typische, solide euro, weinig nieuws onder de zon
– Ik vind het management-systeem op je eigen spelersbord erg tof, maar ik kan me voorstellen dat het voor anderen ook te veel geschuifel en gedoe is
– De interactie is erg beperkt, je gaat elkaar niet echt de duvel kunnen aandoen (met uitzondering van het wegnemen van bepaalde actieplaatsen)
– Een Uwe Rosenberg big-box creëert soms erg hoge verwachtingen, als het dan een stukje lichter uitvalt dan verwacht, wordt het spel ook wel wat onrecht aangedaan
– De vergelijking met Odin en andere titels van Uwe is niet echt op z’n plaats, maar het is begrijpelijk dat het wel gebeurt en dan moet Atiwa misschien wel wat het onderspit delven, een beetje slachtoffer van het eigen succes
– Die verdomde voedselfase, het valt hier op zich wel mee, maar het blijft een rottig gegeven voor ondergetekende
– Qua herspeelbaarheid is er hier misschien niet zo erg veel te rapen, geen veranderlijke voorbereidingen, enkel de volgorde waarin de kaarten tevoorschijn komen en hoe de actietegels liggen kunnen voor verandering zorgen

Conclusie : Atiwa kwam in ons bezit door een spellenruil, en dan moet je even weten dat er toch wat extra research aan vooraf gaat. Als we spellen krijgen voor een recensie vertrekken we meestal van een spierwit blad en dat is hier toch even anders. Als je een ruil doet, ga je toch op zoek naar een specifiek spel, een spel waarvan je bepaalde zaken hebt gelezen die je wil uittesten, ondervinden of waar je naar op zoek bent.

Een erg groot risico was deze Atiwa nu ook weer niet, een wereldberoemde spelauteur in combinatie met Lookout Games die al meer dan voldoende hun strepen verdiend hebben. Toch was er enige bezorgdheid omdat ik hier en daar reacties had gelezen die op z’n minst verrassend waren. Ik zou deze conclusie dan ook deels willen wijden aan het eventueel weerleggen of bekrachtigen van deze meningen en uitlatingen die ik her en der ben tegengekomen. Ik denk dat jullie, als lezer, hier ook meer aan gaan hebben dan dat ik gewoon vertel dat dit een relatief typische Uwe Rosenberg is, een zéér degelijk design en een solide, euro zonder al te veel poespas. Wat overigens allemaal klopt, waar is en eigenlijk de samenvatting kan en zou moeten zijn.

Laat ons beginnen met mijn eigen “Uwe”-voorkennis, wat betreft z’n big-boxen (ik reken de ganse Bonanza en Patchwork-achtige toestanden vandaag even niet mee). Ik was fan en volger van het eerste uur met Agricola, Caverna, LeHavre, Ora et Labora, Odin … maar recentelijk heb ik vanaf de zijlaan Nushfjord en Hallertau zien passeren. Op zich staan deze zeker ook op onze lijst om eens te proberen, maar om de één of andere manier hadden we het wel zo’n beetje gezien met al dit soort “farming” spellen.

Een beetje onverwacht kwam dan deze Atiwa op de proppen. De cover-art op de doos doet het niet onmiddellijk vermoeden, maar eigenlijk is dit in zekere zin wederom een agrarisch thema, zij het dan in een compleet andere setting. Het worker-placement gegeven kennen we ook, het voedingssysteem evenzeer … en toch vind ik dat deze Atiwa toch wat atypisch is en voldoende vernieuwend en anders dan de andere titels.
De grootste verandering is vooral het spelmechanisme waarbij je een fijne balans zoekt tussen de verschillende grondstoffen op je spelersbord. Deze zullen constant van je voorraad richting je landerijen gaan en terug. Je probeert het systeem zo’n beetje zelfbedruipend te maken in de beperkte tijd en de beperkte acties (21 in totaal) die je hebt.

Over de cover-art is door de woke-gemeenschap van enkele Amerikaanse vrienden blijkbaar ook al voldoende over gepalaverd. Ik zie het persoonlijk niet, maar sommigen vinden de afbeelding op de doos racistisch. Echt waar, er staat een afbeelding van de kaart van het land Ghana op en een vleermuis (waarover het in dit spel toch echt wel over gaat), maar deze muggenzifters vonden dat er Ghanese boeren moesten afgebeeld worden, aangezien zij het zijn de deze industrie in handen nemen en al hun inspanningen niet beloond zien door hun afwezigheid op de doos van een gezelschapsspel. Moet het nog veel gekker worden? Jawel, er zijn zelfs alternatieve tekeningen verschenen die hieraan tegemoet komen. Speciaal voor diegenen die dit ook aanstootgevend vinden, wil ik deze (mooie tekening, dat wel) gerust hier publiceren, dus bij deze, alsjeblieft :

Nog een euvel waar ik hier en daar over lees, is dat dit spel te makkelijk zou zijn, dat er te weinig variatie in zit en te repetitief zou zijn. Wat moeilijkheidsgraad betreft, daar valt over te redetwisten, want dat zal vooral met je persoonlijke voorkeur te maken hebben. Feit is wel dat de uitgever dit spel in z’n advanced-reeks heeft geplaatst en dit geeft misschien een ietwat fout beeld bij sommigen. Zeker als je het zwaardere werk van Rosenberg gewend bent, is Atiwa misschien een stukje eenvoudiger, of toch op z’n minst toegankelijker. Je moet Atiwa dan ook indelen als een gevorderd familiespel of een luchtig veelspelerspel. Wat mij betreft, is dit zelfs een troef, want voor mij mag het zeker af en toe een stukje luchtiger zijn zodat je sneller tactisch aan de slag kan gaan, zeker omdat we niet vaak spellen kunnen herspelen door de grote hoeveelheid aan keuze.

Dit laatste houdt ook in dat herspeelbaarheid voor mij persoonlijk ook niet zo’n ding is. Voor mij hoeft een spel geen talloze verschillende spelvoorbereidingen of variaties te hebben. Een spel mag gerust ook eens zijn wat het is. De acties zijn hier duidelijk, het doel ook, de weg ernaar toe zelfs ook … maar of je telkens diezelfde weg zal kunnen nemen, dat is nog maar de vraag. Ik denk dat Atiwa zeker niet elke week uit de kast zal komen, misschien zelfs maar eens per jaar (als dat al lukt), maar het heeft het grote voordeel dat de spelregels direct er terug inzitten en dat je snel aan de slag kan gaan met een fijn, solide spel.

Ik kan best begrijpen dat geoefende spelers in dit spel hun motortje zo goed op gang brengen dat ze zo goed als hun ganse speelbordje vrij kunnen spelen, alles zelfbedruipend maken en met een quasi maximale score het spel zullen eindigen, maar dat lukt ons eerlijk gezegd nog niet. Misschien zijn wij gewoon iets zwakkere spelers, of houden wij elkaar net beter in balans, wie zal het zeggen? Wij hebben er alleszins geen last van en de strijd was ongemeen spannend bij ons tot het optellen van de slotscores.

Ik ben alleszins erg blij dat deze Atiwa in onze collectie is geraakt en hij zorgt ervoor dat ik toch ook de heruitgave van Nushfjord in het oog ga houden de komende periode, want het smaakt zeker naar maar. Ook de “oudere” titels zouden de komende periode nog wel eens aan bod kunnen komen, want ze werden alvast duchtig besproken tijdens het spelen van deze Atiwa … waar een spel al niet goed voor is!

Titel : Atiwa
Auteur : Uwe Rosenberg
Uitgeverij : Lookout Games

Advertentie