Sand

+ Veel spel in een klein doosje, ondertussen het handelsmerk van Devir, dit keer een pick-up-and-deliver
+ Prachtig materiaal en artwork, double-layered spelersborden, diversiteit in munten
+ Er zitten enkele unieke spelmechanismen in die op het eerste zicht weten te enthousiasmeren
+ De gekozen spelerskleuren zijn een keertje ietwat anders (ook omdat de grondstofblokjes al de basiskleuren hebben)
+ Je kan ook solo aan de slag gaan in dit spel zonder al te grote aanpassingen en een overvloed aan materiaal en spelregels
+ Je kan ook asymmetrisch van start gaan door elke speler een specifiek voordeel of eigenschap te geven van z’n reizigerstegel
+ Voor spelers die echt willen plannen en tellen, is dit ongetwijfeld een fijne puzzel
+ Misschien is het thematisch iets wat Dune-achtig lijkt en hierdoor een groter publiek kan aantrekken

– Ik vind persoonlijk niet dat een pick-up-and-deliver dit soort moeilijkheidsgraad moet hebben, het moet net logisch en snel blijven
– Het verschil tussen spelers kan enorm oplopen, echt uitgebalanceerd kan je het niet meer noemen
– Het speelt zo stroef allemaal, op zich jammer, want er zitten voor goede elementen in
– Ondanks ook best wel wat positieve punten, was dit spel gewoon niet echt leuk om te spelen in onze optiek
– De grondstoffen (fruit, crafts, …) zijn niet echt thematisch te noemen, het zijn gekleurde blokjes
– Er is een misprint op één van de doelkaarten, gelukkig hadden we dit snel ontdekt, maar het is wel jammer

Conclusie : Twee dagen na elkaar gefrustreerd, twee keer de trein der traagheid moeten doorstaan. De Rode Duivels zorgden jammerlijk genoeg voor de eerste deceptie, Sand deed een dagje later hetzelfde. De verwachtingen waren misschien in beide gevallen net dat tikje te hoog, maar ik moet ook eerlijk bekennen dat de realistische verwachting dat niet echt was.

Al bij het doornemen van het spelregelboekje, wat overigens een draak is, werd al duidelijk dat dit niet eenvoudig zou zijn. Het is daarom niet zo oeverloos complex, maar de complexiteit past gewoonweg niet echt bij de vooropgestelde spelmechanismen. Het spel heeft veel leuke ideeën en er zitten zeker positieve punten in het spel, maar het geheel voelt gewoon stroef, traag en gewoonweg niet leuk. En dat zeg ik niet omdat ik helemaal niet goed ben in dit soort van spellen, het was een algemeen gevoel dat heerste rondom de speeltafel.

Voor de ene speler liep het een stuk vlotter dan voor de andere, maar zelfs voor deze spelers voelde het eerder saai en weinig “speels” aan. Het is goed plannen, een tikje geluk hebben met het verschijnen van grondstoffen en vooral de speelvolgorde kan een wereld van verschil maken. Je hebt gewoonweg niet de marge om nog eens snel wat verder te bewegen om daar dan je ding te doen. Het idee dat wanneer je je worm vollaadt met grondstoffen deze trager wordt en je dus minder acties kan gaan doen, dat is zeker thematisch leuk, maar het zorgt ervoor dat je nog minder gaat kunnen verwezenlijken. Halverwege het spel hadden we nog steeds niet het gevoel dat het spel echt los kwam. En aan het einde van de rit bleek een opgelopen achterstand onmogelijk om in te halen. Het verschil was dan ook duidelijk met eindstanden in grootte 85-90-190.

Een uiteenzetting doen van het spelverloop, daar ga ik me hier niet aan wagen. Niet dat het zo moeilijk is om het algemene spelverloop te schetsen, maar de dieperliggende acties zijn eigenlijk te complex en toch zo eenvoudig dat ze moeilijk te omschrijven zijn (lees deze zin gerust opnieuw, het geeft een beetje aan wat Sand ook is). Ook het uitleggen van dit spel was niet zo gestroomlijnd (en ik ben toch wel wat gewend), omdat er best wel wat “als … dan…” in het spel verweven zitten.

Er zal ongetwijfeld ook wel een publiek zijn voor dit spel, dat merk je al aan de erg uiteenlopende scores op BGG. Niet dat ik me op die scores vastpin, want erg vaak ga ik ook niet akkoord met dit format, maar ik begrijp dit keer toch heel wat van de commentaren die ik na onze speelsessie daar gelezen heb. Ik ben er overigens bewust gaan lezen omdat ik niet goed wist of we iets fouts deden, of het echt aan ons of de situatie lag, maar dit is gewoon zo’n soort spel dat niet voor iedereen is weggelegd. Voor wie is dit wel iets? Als je fan bent van tellen, tikje geluk, langere speelduur met weinig actie, trage opbouw zonder echt los te komen, … dan kan het je misschien bekoren.

Wij gaan het echter niet te lang aan ons hart laten komen en ons gewoon richten op de spellen die we wel leuk vinden … en dat zijn er wel wat van deze uitgeverij en deze reeks. 3 ring circus, het witte kasteel (al een keertje kunnen spelen, maar jammerlijk genoeg nog niet in onze collectie of hier op de blog beschreven), de rode kathedraal, bamboo, … die konden ons veel meer bekoren en het zijn dit soort teleurstellingen die de appreciatie voor de anderen des te groter maken.

Titel : Sand
Auteurs : Ariel di Costanzo & Javier Pelizzari
Uitgeverij : Devir Games