De SpinLi-persoonlijkheid
Als je het tab-blad “over” al een keertje heb doorgenomen, moet ik ongetwijfeld niet herhalen hoe onze geschiedenis er zo’n beetje uitziet, maar ik stel me graag nog even persoonlijk voor. Ik ben Arne en SpinLi is het geestes-spellen-kind dat in 2007 ontstond. Het is ook een “één-mans-organisatie”, dus alles wat je hier ziet en te lezen krijgt, komt van mijn hand. Niet dat ik nu overladen wil worden met schouderklopjes of bewondering, verre van zelfs, maar het is wel belangrijk om in je achterhoofd te houden. Ik heb een full-time job in het onderwijs, probeer mijn vrouw zo veel als mogelijk bij te staan bij het opbouwen van haar eigen zaak in zonwering en raamdecoratie en combineer dit met mijn gezinsleven, waarin mijn zoontjes Kamiel en Viktor mijn trots zijn. Daarnaast heb ik ook een redelijk actief en gevuld sportleven (lees: 4 à 5 maal in de week) met lopen, wandelen en wielrennen. Je kan mijn escapades trouwens volgen op Strava, waar ik al mijn activiteiten koppel aan een (bord)spel. Als je me daar een kudo wil komen geven, altijd welkom om mij te volgen. Mijn grootste passie is, en blijft, wel het spelen van bord- en kaartspellen en het schrijven van “schrijfsels” op dit blogje. Deze uit de hand gelopen hobby doe ik deels voor mezelf omdat ik schrijven gewoon leuk vind, maar ook voor de trouwe schare aan lezers die toch een meerwaarde vinden in het lezen van deze berichten.
In dit alles is het ook belangrijk dat je een beetje kan inschatten waar mijn persoonlijke voorkeuren liggen qua spellen, want als puntje bij paaltje komt zal datgene dat ik schrijf altijd gekleurd worden door het persoonlijk aanvoelen, dus bij deze: Ik ben een typische eurospeler, iemand die wel houdt van multiplayer solitaire met een beperktere interactie. Ik pas voor het echte wargame en Ameritrash-gegeven, wat me gewoonweg niet ligt en ik heb ook totaal geen kaas gegeten van RPG’s, CCG’s en thema’s zoals Star Wars en Arkham horror. Thema is voor mij persoonlijk ondergeschikt aan spelmechanismen, maar het is wel fijn als het artwork, materiaal en spelmechanisme ondersteunt worden door een fijn, niet-alledaags thema. Ik deins niet terug voor het stevigere werk van Vital Lacerda, spellen uit de T-reeks of die van Mindclash games, die weet ik zeker te pruimen. Anderzijds hou ik ook erg veel van de toegankelijke familiespellen met wat tactische keuzes. Het hoeft niet elke keer een spelregelboek van 40 bladzijden te zijn, zeker niet als je een fijn spel kan spelen met 4 bladzijden aan regels. De puur abstracte spellen vind ik meestal erg goed, terwijl ik er compleet niets van bak, maar dit mag geen belemmering zijn.
Dé recensie
Ik vermeld hierboven specifiek het woord “schrijfsels”, want ik weet dat ik voorzichtig moet omgaan met het woord “recensie”. Een volwaardige recensie omvat een analyse, interpretatie en evaluatie, maar blijft ook altijd subjectief en onderhevig aan de persoonlijke mening van de schrijver. Het is ook maar waard wat het waard is, en grotendeels afhankelijk van hoe de lezer alles interpreteert. Wij maken in dit opzicht absoluut geen volwaardige recensies, want de analyse met korte samenvatting van het spel laten we sowieso bewust achterwege (later hierover meer). Waar ik mij wel op focus is het luchtige, snelle deel, namelijk het opsommen van plus- en minpunten die ik persoonlijk ervaarde bij een speelsessie, met als toetje een conclusie waarin ik het algemene speelgevoel probeer te omschrijven, wat de ene keer al beter lukt dan de andere. Vaak blijft het ook beperkt tot één speelsessie, om de simpele reden dat onze speeltijd enorm beperkt is en we graag alle spellen een kans geven om op tafel te verschijnen. Ik maak me absoluut nooit schuldig aan het schrijven van een artikel van een spel dat de tafel niet haalde. Ik ben me ook bewust van het feit dat sommige spellen misschien wel meerdere sessies nodig hebben om volledig tot hun recht te komen, maar ook daar heb ik een eigenzinnige kijk op (net zoals op uitbreidingen trouwens). In mijn ogen moet een basisspel bij een eerste sessie z’n kracht bewijzen. Als je een spel speelt bij vrienden of uitleent in een spelotheek, dan krijgt het spel maar één kans om zich te bewijzen. Vaak is er geen tijd en ruimte om een spel volledig te gaan doorgronden alvorens te beslissen om het aan te schaffen en dit blijft toch een belangrijke insteek van de blog. Dit is ook de reden dat ik ook altijd ruimte laat voor groei, ik breek het spel zelden of nooit echt af, omdat ik niet kan inschatten wat het met zich meebrengt na meer sessies.
Daarnaast verwacht ik absoluut niet dat iedereen akkoord gaat met mijn mening. Ik waardeer het zeker dat er verschillende smaken en meningen zijn, dat is nu net de meerwaarde van al deze verschillende blogs, reacties op sociale media, …, of je het nu een recensie noemt of niet. Dus bij deze ook alvast een duidelijk statement dat een discussie niet wordt aanzien als een aanval op mijn persoon en zeker geen hard feelings. Zolang het op een respectvolle manier gebeurt, heb ik er geen enkel probleem mee, misschien zelfs een oproep om eens samen rond de speeltafel te gaan zitten.
Het onderschrift ofte onze handtekening
Regelmatige bezoekers van dit blog zullen het al gemerkt hebben: ik heb het onderschrift van de blog aangepast. En dit is niet de eerste keer, ik overloop graag even de diverse onderschriften die we reeds gebruikten en waarom we geëvolueerd zijn.
- Uw dagdagelijkse portie spellenplezier
Wij willen zo veel mogelijk spellen coveren die hun opwachting maken op de markt, maar dit allemaal volgen is gewoon compleet onmogelijk. De bordspellenmarkt is de laatste jaren enorm gegroeid en kent vooralsnog niet echt een rem moeten we zeggen. We proberen ook alle mogelijke genres een plaats te geven op onze blog, of het nu onze persoonlijke voorkeur geniet of niet en we proberen het altijd te beoordelen met het nodige respect en een positieve insteek. Oorspronkelijk probeerden we om elke werkdag een recensie te posten en we sloegen hier in grote mate wel in, maar tijdens de komkommertijd (lees: zomermaanden) viel het toch relatief stil, zodat dit onderschrift misschien niet het meest geschikte meer was (wat overigens geen schande is denk ik). Concreet publiceerde ik vanaf eind september 2021 tot enkele weken geleden elke werkdag een recensie, wat toch als een serieuze marathon mag aanzien worden. Dit houdt ook in dat niet elk bericht even kwalitatief kan zijn natuurlijk, het is vooral aan de lezer om te bepalen of iets al dan niet interessant is voor hem/haar.
- Het spellenkanaal voor de luchtige bordspelrecensie
Dit tweede onderschrift ontstond na een evaluatie van de blog. We kregen toen van enkele lezers de opmerking dat ze graag meer concrete info zouden hebben over een spel bij onze artikels. Er waren echter véél meer lezers die dit absoluut niet wilden en daar stond ik persoonlijk ook achter. De concrete info, spelbeschrijving, samenvatting van de spelregels, speltactieken, … die vind je netjes terug op Boardgamegeek en ettelijke andere pagina’s. Spellenblog SpinLi presenteert op een luchtige, snelle manier hoe de ervaring was bij een spel. Lezers van onze blog kennen de meeste titels ook al wel bij naam of zoeken de rest graag op als hun interesse er naar uitgaat. Ik wilde ook inspelen op een steeds wederkerende vraag op sociale media. Het is eigenlijk een pest aan het worden op diverse pagina’s waar iedereen maar een “ding-dong” of een “woot-woot” post, wat geen enkele meerwaarde heeft, en daarna het verschijnen van de obligatoire vraag “En? Hoe speelt het?” Halsstarrig blijf ik maar een link naar mijn blog posten, maar of het dan ook daadwerkelijk gelezen wordt en of die persoon in het vervolg eerst even langskomt om te checken of ik er al iets over schreef dat is nog maar de vraag.
- Spellen in één oogopslag
Doordat onze speelduur beperkt is en we, als we kort op de bal willen spelen, onmogelijk alle spellen kunnen onderwerpen aan meerdere speelsessies, is het wel belangrijk dat jullie in je achterhoofd houden dat onze bedenkingen gebaseerd zijn op (meestal) één speelsessie. Ik besef dat dit onvoldoende is om een volwaardige, diepzinnige recensie te schrijven. Maar ook dit is mijn uitgangspunt niet echt, hiervoor zijn er talloze andere sites en blogs, dus bij deze graag een verwijzing naar één van die collega’s. Eerlijk is eerlijk en daarom pas ik het onderschrift aan, in de hoop dat er dan vanuit een juist perspectief naar mijn schrijfsels kan gekeken worden. Uiteraard zou ik graag nog véél meer willen (her)spelen, maar het is natuurlijk een gezonde balans proberen te zoeken tussen al het mooie en leuke dat onze hobby te bieden heeft. Persoonlijk kies ik dan voor het spelen met al die fijne mensen die de passie met mij delen, dus bij deze ook een warme uitnodiging aan alle lezers van dit bericht om eens samen rond de speeltafel te gaan plaatsnemen. Ik ben ervan overtuigd dat als je mij een beetje beter en persoonlijk kent, dat je mijn schrijfsels nog het best van al kan plaatsen en dat je dan perfect kan inschatten dat een pluspuntje voor mij eigenlijk een minpunt voor jou is en visa versa. Wat de blog betreft, schakelen we de komende weken over op de traditioneel rustigere periode om stilaan op te bouwen richting het drukke, maar spannende najaar. Als jullie het niet erg vinden, blijf ik gewoon lekker doorgaan met datgene wat ik al ettelijke jaren doe. Neem het vooral voor wat het waard is voor jou persoonlijk en blijf zeker ook je kritische mening geven zodat we kunnen blijven groeien.
Bedankt voor het lezen en hopelijk tot op Strava, online of ergens te lande rond de speeltafel,
Arne
Spellenblog SpinLi 