Justice

Wij baseren onze recensie op een voorlopig prototype van het spel, de uiteindelijke kwaliteit van materialen kan hiervan afwijken. Ook mogelijke stretchgoals en upgrades in materiaal zijn hierin nog niet vervat.

+ Slagen-halen uitgebreid met een tactische en strategische component en wisselende coalities met diverse spelers, interessant op zich
+ Het artwork van dit spel is best wel mooi en uniek te noemen, hoewel het wel in lijn ligt met de vorige producten van deze uitgeverij
+ Ze blijven ook trouw aan de thematische wereld waarin hun spellen zich (bijna) altijd bevinden, een dwerg is nooit veraf
+ Er is ook aandacht besteed aan wat flavor-teksten hier en daar, niets baanbrekend, maar fijn meegenomen om het ietwat minder abstract te maken
+ Het is in z’n kern een slagen-halen-spel, maar er zitten toch enkele toeters en bellen in om het traditionele karakter ervan te doorbreken
+ Het speelbordje is dubbelzijdig bedrukt, één kant met enkel artwork, de achterkant met voorgedrukte ruimtes om kaarten af te leggen, fijn dat hieraan gedacht is

– De spelregels zijn op zich wel goed geschreven, maar er hadden toch ietwat meer voorbeelden voorzien mogen worden om het abstracte karakter hier en daar wat weg te nemen
– Dit is zo’n spelletje dat je eigenlijk een eerste keer moet spelen om alles in z’n plooi te laten vallen en daarna een potje voor “echt”
– Men kiest hier voor het traditionele formaat van doosje van Dragon Dawn, maar ik vind dit niet het handigste formaat om stapels kaarten in te bewaren (maar dit is muggenziften)

Conclusie : Vandaag een “specialleke” hier op de blog, namelijk een spel dat nog niet op de markt verschenen is. Toen we aan de stand van Dragon Dawn passeerden op Spiel, vroeg de auteur van dit spel en tevens eigenaar van de uitgeverij om ook dit spel eens van naderbij te bekijken. Het spel is sinds gisteren terug te vinden op Kickstarter, het crowdfunding platform dat u allen wel bekend zal zijn. Het ideale moment dus om onze korte bevindingen hier alvast even te noteren en een exclusieve preview te geven van dit product dat mogelijk volgend jaar op de markt komt (en dus deels zal afhangen van ons aller inbreng).

In Justice krijgt elke speler een asymmetrische doelstelling voorgeschoteld, maar een deel van deze doelstelling zal overeenkomen met die van andere spelers rondom de speeltafel. Een constant veranderen van mini-coalities tot gevolg, vervat in een op zich redelijk duidelijk en traditioneel slagen-halen spel. Daarnaast moet je ook nog eens eerst trachten te achterhalen welke zaken jou punten zullen opleveren, want ook dit is niet altijd zo maar even duidelijk.

Het spel verloopt over verschillende ronden, tot een speler 42 punten (een verwijzing naar Factory 42? een ouder spel van hen) behaalt. Bij aanvang van een ronde worden de speelkaarten geschud en ontvangt elke speler er 12, waarvan hij of zij er nog 2 aflegt alvorens de ronde aanvangt. Deze speelkaarten bestaan uit vier soorten (bewijs, getuigenis, rozetten en getuigen), elk in de eigen kleur en waarden 1 t.e.m. 14. In het midden van de tafel ligt het speelbord met 3 verdachtenkaarten, met hieronder een willekeurig gedekte “schuldig of niet-schuldig” kaart.

In een ronde wordt er volgens het gekende principe van slagen-halen gespeeld. Je moet kleur bekennen indien mogelijk en kan met de aangegeven troefkleur de slag binnenhalen. Daarnaast is er een extra spelmechanisme in de vorm van een reactiekaart die bij elke kleur van dezelfde waarde kan gespeeld worden en als troefkaart behandeld wordt dan. Tenslotte mag een speler er ook voor kiezen om geen kaart te spelen in een slag en één van de gedekte schuldig-niet schuldig kaarten te gaan bekijken. Dit kan een speler tot 2 keer doen in een ronde. Na het behalen van een slag mag de winnende speler één van de kaarten uit de slag gaan toewijzen aan een verdachtenkaart op het speelbordje. Door het toevoegen van zo’n kaart krijgt de verdachte mogelijks extra punten, extra symbolen, stemmen voor en tegen een mogelijke veroordeling.

Maar waarom en welke kaart voeg je nu toe aan welke verdachte? Hierin komt het hele asymmetrische aspect van het spel aan bod. Elke speler heeft z’n eigen verdoken agenda. De ene speler wil bijvoorbeeld enkel schuldige verdachten opgesloten zien en onschuldige vrijlaten (het logische dus), een andere wil net het tegenovergestelde en nog andere spelers zullen weer een andere combinatie voor de kiezen krijgen bv. onschuldig of schuldig, jij wil ze sowieso vrij of vastzetten. Hierdoor zullen er steeds spelers gemengde belangen hebben, want aan het einde van een ronde worden daar de punten verdeeld. De speler die trouwens als eerste z’n laatste handkaart speelt, wint ook een puntje (aangezien deze speler naar alle waarschijnlijkheid het minste of niet gaan piepen is naar de (on)schuldig kaarten).

Aan het einde van een ronde volgt er een verdictfase waarin de verdachten één voor één worden afgehaspeld. Er wordt gekeken over ze meer voor- of tegenstemmen krijgen om in het gevang gestopt te worden, in combinatie met mogelijks toegevoegde symbolen. De spelers tonen dan hun geheime kaart en scoren punten overeenkomstig met de verdachten die in hun “kaart” speelden en zijn vrijgelaten of net vastgezet. Elke speler heeft op z’n geheime kaart ook nog eens een extra scoremogelijkheid als er voldaan wordt aan de afgebeelde voorwaarde (maar die zijn allen best duidelijk eens je alle symbolen een beetje kent).

Indien geen enkele speler de 42 punten heeft bereikt, dan begint een volgende ronde vanaf de voorbereiding. Elke speler krijgt terug een unieke kaart, er worden nieuwe verdachten uitgelegd en de speelkaarten worden allen geschud en terug verdeeld.

Justice is een uniek spel in zekere zin. Het slagen-halen-mechanisme is zeker niet echt vernieuwend, maar alles wat er rondom gebouwd is wel. Het is nog niet zo eenvoudig om dit spel direct in de vingers te krijgen en je zal meerdere sessies nodig hebben om het spel volledig tot z’n recht te laten komen. Aanvankelijk kan je moeilijk inschatten of je een slag al dan niet wil binnenhalen en als je dat dan al doet, welke kaart je dan best kiest en waar je deze best uitspeelt. Elke keuze die je maakt is overigens belangrijk, in de eerste plaats voor jezelf, maar ook evengoed voor de andere spelers. Op die manier zit er héél wat onrechtstreekse interactie in het spel, en laat je een slag soms zelfs bewust eens schieten. Het is echter niet zo eenvoudig om een mogelijke partner-in-crime te ontdekken en moet vaak dan ook nog hopen dat hun keuze in jouw voordeel uitdraait. Dit deel van het spel heb ik nog zeker niet in de vingers.

De eerste keer dat je een verdictfase speelt, neem je ook best je tijd om even rustig alles te overlopen, want dit voelt niet zo intuïtief aan als je gewend bent bij een simpel kaartspelletje. Maar dit mag ook best wel eens, en dit zorgt er ook voor dat het spel zich onderscheidt van het luchtigere werk. Dit zal dan ook een spel zijn dat voor een typisch publiek zal zijn, spelersgroepen die wel houden van wat communicatie en gelieg rondom de speeltafel, tactische spelers die af en toe ook een gokje durven nemen en/of spelers die het thema wel cool vinden.

Mocht je na het lezen van deze preview geïntrigeerd zijn geraakt, neem dan zeker ook een kijkje op de Kickstarterpagina van het spel voor extra info en beelden, mogelijke extra’s of aanpassingen aan het spelmateriaal en mogelijks overzichtelijke afbeeldingen van het spelverloop. Check het hier : Kickstarter Justice

Titel : Justice
Auteur : Ren Multamäki
Uitgeverij : Dragon Dawn Productions