Pandoria

+ De wereld van Pandoria oogt niet enkel fraai op de doos, maar ook op het speelbord zelf, zowel de tegels, meeples als kaarten kunnen me wel bekoren
+ Deze Pandoria is een tegel-leg-spel waarbij je je hersenen een rare kronkel moet laten maken, altijd tof
+ Het spel voorziet ook een familievariant zodat je met jongere of sporadische spelers aan de slag kan gaan (of een opstapje aanbieden)
+ Er staat een erg duidelijk speeloverzichtje op de spelersborden, knap gedaan
+ De gebruikte iconografie is duidelijk, eens je aan het spelen bent, moet je niet gauw teruggrijpen naar de spelregels
+ De spelregels zitten ook in het NL in de doos
+ De strijd is bijzonder spannend, wij hebben al de tweede tie-breaker-regel nodig gehad om de winnaar te bepalen
+ De eigenschappen van de gebouwen lijken allen spectaculair, en dat zijn ze ook, maar ze blijven wel uitgebalanceerd
+ Het plaatsen en verdrijven van meepels werkt hier ietwat gelijk aan wat je van Carcassonne kent, maar net dat tikje gemener nog (love it!)
+ Men heeft de moeite gedaan om alle spelersborden een andere look te geven en er een ras op af te beelden, geen must voor mij persoonlijk maar mooi gedaan

– Doordat er een twist zit in het aanleggen van de tegels, maak je al snel een foutje, je moet goed bij de zaak zijn
– De randen van het speelbord zijn niet allemaal afgesloten gebied, dit zorgt toch wat voor onduidelijkheid (maar is te begrijpen eens je het spel hebt gespeeld)
– Je moet jouw vergaarde grondstoffen bijzetten op je spelersbord, het is niet dubbel-layered, dus als je hier per ongeluk tegen stoot, kan je voor problemen komen te staan (maar uit dit minpunt blijkt nog maar eens hoe rotverwend we zijn)
– Naarmate het spel z’n einde nadert, gaan je meeples misschien niets meer opbrengen en zit je af en toe een beetje gewrongen in je keuze

Conclusie : Deze Pandoria stond op onze to-watch-list van Essen, maar is er, door de overvloed, tussendoor geglipt. Ik was dan ook erg blij dat ik hem enkele maanden later toch op tafel kon gooien, want hij heeft me enigszins verrast. De auteurs hebben ons al wel wat lekkers voorgeschoteld, maar de combinatie met hun eigen (kleine) uitgeverij was niet altijd een succes. Op zich brengen ze best leuke spellen op de markt, maar ze zijn niet altijd volledig mijn (persoonlijk) ding. Bij deze Pandoria heb ik dat gevoel dan weer wel, zelfs helemaal. Het is een toegankelijk, duidelijk spel, waar je toch enkele venijnige keuzes moet maken. Het is een euro met een thema (hoewel dit er eigenlijk ook weer weinig toe doet), en dat vooral uitblinkt in net dat tikje anders zijn dan het gros van soortgelijke spellen. Het bij elkaar sprokkelen van de grondstoffen lijkt alledaags, maar is dat nu hier net niet omdat je totaal anders moet gaan denken. Je scoort de grondstoffen pas als een gebied volledig omsloten is, dat kan zelfs buiten je beurt zijn, dus je anticipeert eigenlijk op zaken die je pas later in handen zal krijgen. Je moet opportuniteiten trachten te benutten, maar tegelijkertijd ook die van andere spelers proberen te ontnemen. Dit spel verdient absoluut wat extra aandacht en ik heb ook besloten om het aan onze collectie toe te voegen, gewoon omdat het net dat tikje anders is. Vraag er gerust een keertje achter, dan speel ik hem graag met je mee!

Titel : Pandoria
Auteurs : Jeffrey D. Allers & Bernd Eisenstein
Uitgeverij : Iron Games